Walia – jedna z czterech części składowych Wielkiej Brytanii oraz celtycka kraina historyczna, położona w południowo-zachodniej części wyspy Wielka Brytania, na zachód od Anglii, nad Morzem Irlandzkim i Celtyckim.
Ustrój polityczny:
W 1267 roku Walia weszła w unię personalną z Anglią. W latach 1535 - 1707 stanowiła dominium korony angielskiej a po 1707 została włączona bezpośrednio do Anglii, jako księstwo. W 1964 utworzono specjalne ministerstwo, przy rządzie brytyjskim, do spraw Walii. W 1967 roku język walijski został prawnie zrównany z angielskim. W referendum dotyczącym uzyskania autonomii, które zorganizowano w 1979 roku, idea zyskała jedynie 12% poparcia mieszkańców. W trakcie kampanii wyborczej 1997 roku, lider Partii Pracy, Tony Blair, przedłożył projekt utworzenia Walijskiego Zgromadzenia Narodowego, o szerokich kompetencjach w odniesieniu do spraw wewnętrznych. W referendum projekt otrzymał 50,3% poparcia głosujących mieszkańców Walii.
I odrobinka geografii:
Walia leży nad Morzem Irlandzkim w południowo-zachodniej części wyspy Wielka Brytania. Od wschodu granica lądowa z Anglią, od południa - morska przez Kanał Bristolski.
Powierzchnia Walii jest wyżynno-górzysta, prawie całą powierzchnię zajmuje pasmo Gór Kambryjskich z najwyższym szczytem - Yr Wyddfa/Snowdon, 1 085 m n.p.m.
Klimat umiarkowanie ciepły, wybitnie morski o chłodnych latach i łagodnych zimach. średnia temperatura w styczniu na północy to +4 °C, na południu +6 °C, w lipcu na północy +13 °C i +16 °C na południu. Średnia roczna suma opadów ok. 1 000 mm, na zachodnich zboczach gór opady dochodzą nawet do 1 800 mm i więcej.
